BREYTEN BREYTENBACH - RUWE SCHRIJFBERICHTEN

 


we proberen zo goed mogelijk

met behoud van afwezigheid

            de weg af te leggen

 

achterlaten is niet iets voor watjes

maar is bij afwezigheid de aankomst

            en het vertrek

voor wie niet bang is aan boord

            te gaan

 

en te leven

op het moederschip dat al

de baar des doods is

 

om van de planken van het versplinterde wrak

van de gestrande ark

een gedicht te bedenken

voor de uitvaartklanken

van de scheepsvogels.

 

                        ***

 

 

met andere woorden

daar is de man die met woorden

het ondenkbare probeert te zeggen

steeds opnieuw

naar gelang het steeds

duidelijker wordt

dat er geen betekenis kan zijn

 

en dan is hier de man

die met de woorden praat

om ze aan te spreken

even paraat om te luisteren

en iets te zeggen

 

ik weet niet wat jullie uit willen leggen

behalve om steeds overnieuw

elk met een half oor

waarvan het diepere horen

al verwelkt is

het ondenkbare maagdenvlies

            te mogen verliezen

om die kelk om te toveren

in andere woorden

 

                        ***

 

geweldig geleefd en de neus in de wind

om de Eeuwigheid te wenken

 

dacht het is zomer nu wat lol bij een slok

en opeens wordt het inktdonker

 

glaasje geklonken

op de rotdag van morgen

 

                        ***

 

 

(enzo)

 

wanneer je Niks schrijft

om het Niets

waarop het Woord berust

tot volle zijn te brengen

is het goed

                        zo

om Nergens te beginnen in de cirkel

 

en te bewegen

om stilteruimte te maken

voor alTijd

wat het Al opengaandeinde

Ergens is

 

                                   ***

 

(gevolgtrekking in aanwezigheid van een gat)

 

ja-nee

Wat  Dat

 

 

            Parijs, 12 april 2021

 

 

Vertaald uit het Afrikaans door Laurens Vancrevel

___________________________________

Deze reeks verscheen oorspronkelijk op het Zuid-Afrikaanse poëzieblog 'Versindaba', op 12 april 2021.

 

GUY GIRARD & CHRISTIAN MARTINACHE

 

Guy Girard - Drie dromen van Anna Freud

en andere gedichten

bij collages van Christian Martinache 


 

                        Een droom van Anna Freud


Koning Vercingetorix springt zonder gêne uit de accubak

Als het scheepsvolk de verplaatsing viert van ivoor naar ebbenhout

Gisèle met haar mooie zwarte kousen verzint een leuk karweitje

Met gouden sleutels tussen rookpluimen van soepel kunstleer

                                               *

 

                        Tweede droom van Anna Freud


De ondergrondse Seine zet een masker op van roddelpraat

Die twee leerling-boefjes leren te verwisselen van filter naar  filter

Terwijl hun naakte stiefmoeder haar blanketsel

Uit de rijstvelden bevloeit met haar zuchten vol schaduw.

                                               *

 

                        Derde droom van Anna Freud


We gaan de woorden oververven, één voor één,

Hun accenten invetten, hun giftanden oliën

We stoffen de plaatjes af en passen op voor sterrenwolken

Het toeval  nestelt in het harig wild of in de verendrank.

                                               *

 

                        Het goede nieuws

 

Niet met een schaakbord kom ik je verrassen maar met dit vliegende tapijt

Geweven door de sluwe schelpen van de mosterdmaker van de poolzee

Wij gaan het land bezoeken waar neushoorns degens kruisen

En al die andere werelden waar de Capucinessen dansen.

                                               *

 

                        Veertje kroontjespen

 


Heerlijk is het om te slapen in de holte van een lawine

Een dwerg gaat elke vestingmuur of donzen dek

Weg wissen als om het raadsel te doorboren

Want hij weet dat vogelzang je ongeduld zal krenken.

                                               *

  

                        Niets aan de hand


Let goed op die afdruk van stikstof op het zonnemodel

Want de wind heeft het meetkundige bewijs ervan gegijzeld

De kinderen der hercynische aardplooiingen veranderen de echte

Of valse kleuren van het ongeduld volgens hun digitale diepte.

                                               *

 

                        Vast bestanddeel


Bij het eerste tromgeroffel rijst de valsheid omhoog

Vanuit de zolders van een uittreksel uit het geboorteregister

Bij het laatste tromgeroffel springt er een tijger

Als een gepocheerd ei tussen stembanden van catacomben door.

                                               *

 

                        Een gemiste afspraak


Verdomme alweer een verknalde zomer potverdorie

Het spionagevirus vliegt hier rond en krijgt vrij spel

Om tafel stoelen en piano om te gooien in een vogelnest

Terwijl een tijger zwarte tranen plengt op de planken vloer

                                               *

 

                        Op heterdaad


Voor de ploertendoder van ketterijen buigen wij ons

Bij de dame met haar fel rode glimlach en een hoed

Van zee-egels die uit pure lol piraten groet

Zo'n veile reinheid van wie koert tussen later en kater.

                                               *

  

                        Een overdadige maaltijd     


Honger is een braaf meisje en gemakkelijk is het raadseltje

Wie eet wie, want eetlust gaat naar knapperige messen

Allemaal flauwekul die menselijke maar al te menselijke spelletjes

Die liever het einde van de wereld willen dan hun vuile eetlust.

 

 

© 2020, Le Grand Tamanoir, Caen

Uit het Frans vertaald door Laurens Vancrevel

 

 


Over de collages en gedichten van Christian Martinache en Guy Girard

De hier opgenomen gedichten en collages zijn gekozen uit de bundel Les Sans-culottides, die in januari 2021 verscheen bij uitgeverij Le Grand Tamanoir te Caen.Guy Girard schreef de gedichten naar aanleiding van de collages van Christian Martinache. De experimentele teksten van Girard zijn collage-achtig, zonder logische samenhang, en roepen wisselende beelden op net als de collages van Martinache.

            Girard (*1959) is schilder, essayist en dichter. Hij woont in Saint-Ouen, aan de rand van Parijs. Hij leidt het surrealistische tijdschrift Alcheringa. Hij hield vele exposities van zijn schilderijen in en buiten Frankrijk. Vanaf 1986 heeft hij een achttal poëziebundels gepubliceerd.

            Christian Martinache (*1953) is een abstract-expressionistisch schilder en collagist. Hij woont en werkt in Caen. Zijn vroege inspiratiebronnen als schilder is het werk van Pollock en van Riopelle. In zijn collages streeft hij droom-effecten na en ook het wonderbaarlijke van de wereld; hij werd in dit opzicht aanvankelijk sterk geïnspireerd door John Heartfield en George Grosz. Hij woont en werkt in Caen en heeft veel in Parijs geëxposeerd, maar ook elders in Frankrijk. (L.V.)