GIORGIO BASSANI - ROLLS ROYCE



Meteen nadat ik mijn ogen voorgoed heb gesloten
doorkruis ik daar weer wie weet hoe Ferrara per auto –
een grote metallic sedan van een
buitenlands merk met grote
doffe ruiten misschien een
Rolls –
ga ik daar weer van het slot van de Estes de Corso
Giovecca af in de richting van het rozerode
kriskrasverkeer aan het eind van de Prospettiva die intussen
groter en groter wordt binnen de gewelfde
rechthoek van de voorruit
De chauffeur met de hoge, stijve boord recht voorin
wist ongetwijfeld prima waar hij heen moest en ik
peinsde er ook niet over om hem eraan te herinneren
verlangend als ik was om links de San Carlo-kerk te herkennen
en meer verderop rechts
die van de Teatijnen
en daartegenover al vroeg in een groepje op de stoep
voor banketbakkerij
Folchini
de vrienden van mijn vader uit zijn jeugd
de meesten met brede beige vilthoed op het hoofd sommigen met stok en al
met zilveren knop in de hand
hunkerend ja popelend als ik was om de hele Main
Street van mijn stad op een doodgewone dag in mei-juni af te leggen
zo halverwege de jaren twintig om kwart voor negen ’s morgens

Bijna voortgedreven door zijn eigen luxelucht sloeg de Rolls tenslotte
daarginds af naar de Via Madama en kort daarop naar de Via
Cisterna del Follo
en op dat moment was ik nog maar tien jaar oud
met vuurrode wangen uit angst te laat op school te komen
ik was het die op dat exacte moment met zijn boeken onder de arm
huisnummer één
verliet
ik was het, die al doorhollend zich omdraaide
naar moeder die boven uit het raam hing om nog een raadgeving
na te roepen
ik was het dus, die even voordat hij
uit haar meisjesblik om de hoek verdween
zijn linkerhand opstak in een gebaar
van onverschilligheid en tegelijkertijd
afscheid

Ik had stop wil roepen naar de stijve
chauffeur en uit willen stappen maar de Rolls
hobbelde al zachtjes langs
de Montagnone, ja, inmiddels
de Poort uit vloog hij al over brede uitgestorven wegen
die aan weerszijden volstrekt verstoken van daken waren en volstrekt
onbekend

vertaling Jan van der Haar
________________________
Giorgio Bassani (Bologna 1916 - Rome 2000) is bekend van zijn verhalend proza over Ferrara, zoals in De tuin van de familie Finzi-Contini uit 1962 en Binnen de muren (1973). Bovenstaand gedicht is afkomstig uit de bundel Epitaffio (1973-1974); de uitgave van de integrale vertaling van de bundel door Bassanivertaler Jan van der Haar staat gepland voor 2019.