het licht is rond
Het licht is rond en rolt naar alle
kanten
de bergen op en af, de dalen door,
de wezens in en uit en langs de
planten
stijgt het de bomen in en gaat het
alles voor.
Waarheen? Ik vraag dat niet, ik kom,
ik ga,
omdat mijn handen en mijn voeten,
mijn ogen en mijn hart zo moeten
en ik het licht nu eenmaal zo versta.
*
dimensies
Totdat ik onder een boom ga staan
voor het veel te grote licht
en dan mijn handen saam moet slaan
om mijn veel te klein gezicht.
Totdat ik onder een ster ga staan
voor het veel te kleine licht
en daar nog mijn handen saam moet
slaan
om mijn veel te groot gezicht.
*
schemer
Ik heb mijn moede ogen
van gisteren maar weer meegenomen
in de nieuwe dag.
Ik kon er zo moeilijk zonder komen,
na wat ik zag.
Al valt het licht ook op de rand van
mijn hoed,
die schemer doet mijn ogen niet meer
goed.
Er is wat anders met de zonneschijn,
ik kan er soms zo moeilijk nog kind
bij zijn.
*
werkelijk licht
Als ik mijn handen wuif open en dicht
ben ik een vogel.
Doe ik mijn ogen open en dicht
ben ik een licht.
Maar komt dan een licht door mijn
handen gegaan
en moet ik mijn ogen nederslaan
zo diep ik kan,
wat ben ik dan?
*
blauwte
Een groot blauw wandelt om de aarde
en ik wil mee, maar hoor met pijn
een stem, die wel haar sympathie niet
spaarde:
eerst als uw schoenen blauwe bloemen
zijn!
Nu weet ik, dat ik altijd hier moet
blijven,
want ik loop immers in zwart leer,
dat praktisch zich laat blinken door
te wrijven.
Ik ben geen bloem en soms alleen een
heer.
*
heraldiek
Het leven in een zwarte kat glijdt
van een stoep
en springt het leven in een vogel na,
die zich stort in een boom vol verse
zon.
Dit zijn dus mijn kleuren voor
vandaag,
met zwart en groen
zal ik het moeten doen.
Niet dat ik mij daarom beklaag.
Er waren er vroeger in het blazoen
van menig heer
niet meer.
© Copyright Uitgeverij
Vantilt / Pierre Kemp Stichting
_______________________
Pierre Kemp (1886-1967)
kreeg de Constantijn Huygensprijs en de P.C. Hooftprijs voor zijn oeuvre. In
september 2017 verschijnt bij Uitgeverij Vantilt Het
regent in de trompetten - de mooiste gedichten van Pierre Kemp,
gekozen door Wiel Kusters en Ingrid Wijk.