buiten het seizoen
Wij
waken in een woning waar we
het
broodrooster niet kunnen vinden
schapen
in zicht, ganzen, hondenbezitters
fietsen
voor ons langs als bij een eerder huis
waar
de tuinman ons riep toen we alleen
door
een laken bedekt zo ongelofelijk bloot
lagen
dat zijn roep ons verlamde voor we
naar
beneden afdaalden om hem te groeten.
Hier
wordt het veld gemaaid, er is geen tuin
wel
een boom van vreemde oorsprong
als
onder het hotelraam in Afrika tussen
bougainvilles
waar wij ook op reis waren
de
fietsers en honden gaan eenzaam
van
links naar rechts en keren nooit terug.
***
aan de haven
Je
kunt nog niet in een tram zitten naar zee
zonder
aan eerdere ritten te denken en aan R.C.
die ze
triest en traag heeft genoemd, de gele
wagens
naar de haven; ik zag er vissersvrouwen
in
kostuum zware tassen slepen in de wind
over
de galerij naar hun akelige flat met zicht op
wat
hun mannen niet meer konden bevaren –
en
denk hoe M.N. voor dag en dauw een tram
door
zijn sonnetten stuurde: twist met ons, twist
met ons, twist niet met mate, op het ritme
van
ruitenwissers die je in de ondergrondse niet
hoort
waarboven ik tijdelijk woon, in mijn hoofd
wel
versregels van de schrijver B.B. die zich
de
vorm van de wolken beter herinnerde
dan
het gezicht van zijn geliefde, denk ik dat ik
die
geliefde was, maar kan me hem niet meer
te
binnen brengen - zoek een uitzicht op de halte
een
affiche, ogen, een etalage waarin ik me
spiegel,
zomaar iets dat ik enkelvoudig beleef.
***
besloten tuin
*
Hij
staat recht onder de vogels, benoemt
hun
staart en zangtonen, zijn denken stroomt
de
struik in die zomers zwarte bessen draagt
geborduurd
bloemvlies in het najaar, vleugels
winden
zich om hem heen, snavels kletsen
gretig
in zijn volière zonder gaas.
Hoe
leeg is hij als hij ze fijne zaden voert
een
witte schedel waarin boomklevers
onbarmhartig
verse woorden tikken.
*
Buiten
de haag jachthoorns, claxons
kreten,
twee reeën weten te ontkomen
levend,
hun blonde konten triomferen
over
hoektanden van nerveuze honden.
In het
huis strooit zijn beeldscherm laatste
berichten
- bomgordels misschien verborgen
onder
feestelijk vuurwerk, ook bakfietsen
voor
peutervervoer lopen gevaar, slachtoffers
zijn
geborgen - het beeld hapert, dooft uit
de
vogels vallen stil, schuilen, uilen komen -
ook de
nacht neemt de tuin in zich op.
***
giovanna
garzoni (1600-1670)
Misschien had ze geen tuin de
kuise, steeds
op reis naar tijdelijke hoven of
het atelier
van een leermeester. Bracht men
haar onder
bloemen bedolven vruchten in
breekbare
schalen voor nuttig
keukengebruik? O zomer.
Ze schilderde aan het herbarium
voorbij
berstende vijgen naast een
hagedis, rijkdom
van boerenbonen voor een adellijk
maal,
meloen met uitspuugpit, slakjes,
nerven met één
penseelhaar tempera in
aardkleuren en blauw.
Waarom wil je maken wat buiten je
bestaat -
een tuin fabuleren die jou niet
toebehoort,
van kersen genieten nadat ze
gegeten zijn?
Wie tekent kijkt beter. O wonder,
naast lichtende
amandelen zit een bijkans levende
muis.
