Liever bleef ik voor
mijn oversteken
van de Middenweg even
staan wachten,
hoe de bestuurder ook
uitnodigend gebaarde
dat ik kon gaan, zijn
lijkwagen had ontvlagd,
liever bleef ik even
wijlen in gedachten over
hoe, als hij zwart bevaand
de andere kant uit
zou zijn gevaren, ik
er pal voor gesprongen was
en hem gedwongen had
te tonen dat het mijn
overschot niet was
dat over werd gebracht –
maar wat als de
limousine de straat in rijdt
waar ik thuis lijk doch
zonder nog met tijd
als voor het openschuiven
der overgordijnen
____________________
Christian Hendrikx vertaalde werk van onder anderen Francis Ponge en Alain Robbe-Grillet - zie ook het Momentmagazijn.
